Op 27 juni 2014 is mijn geweldige hond Barneby overleden.
Het ging allemaal heel erg snel. 's Morgens heeft hij nog gezwommen en met zijn bal gespeeld. 's Middags om 15.00 uur was hij aan het spelen en ga opeens een ongelooflijke pijn kreet.
Ja, wat is er aan de hand, ik weet het niet. Ik zag alleen dat hij heel snel onderuit zakte en vreselijk veel pijn had.
Ik heb hem op bed gelegd en op de dierenarts gewacht. Toen hij kwam zei hij; oh zijn hart is er heel erg slecht aan toe. Hoe kan
dat nou? Maar mijn gevoel zei het al, hij heeft een aanval gehad en ik ben hem kwijt.
We hebben hem nog een spuit gegeven om te kijken of hij daar van op zou knappen en zijn hart weer zou gaan werken. Maar helaas hij zakte in mijn armen steeds verder
weg en weg. De dierenarts zei al, ik denk niet dat hij het haalt.
Ik heb afgewacht en om 22.00 de dierenarts weer gebeld met de mededeling kom alsjeblieft hier heen, hij zakt steeds verder weg en ik wil hem niet laten lijden.
Ze kwam en zei meteen;
oh zijn hart is nog slechter geworden. Hij reageerde ook niet meer op me, alleen zijn staartje ging nog wat op en naar.
Oh wat doet dat pijn maar ik moest hem laten gaan. Om 22.30 is hij overleden.
Mijn kanjer mijn maatje.